The Philippines 2
Door: Marla
Blijf op de hoogte en volg Marla
02 Mei 2015 | Filipijnen, El Nido
De WiFi is echt verschrikkelijk hier vandaar dat het weer even duurde voor een nieuw blog. Even denken, vrijdag (24 april) vlogen we om 12.30 naar Puerto princesa, palawan. Weer een prima vluchtje van anderhalf uur. Eenmaal aangekomen in Puerto Princesa moesten we nodig geld opnemen, dus dat hebben we eerst gedaan. Dat was nog een heel gedoe. Pas bij de 5e bank lukte het, zelfs bij de ATM (waar we normaal altijd geld opnemen) lukte het niet. We hadden de moed al bijna opgegeven maar uiteindelijk toch gelukt gelukkig. We konden om 16 uur het shuttle busje nemen naar El Nido, daar wilden we graag heen dus die hebben we maar genomen. Er was alleen nog plek voorin, naast de chauffeur. Dat was fijn, want we hadden het meeste beenruimte. De rit duurde vijf uur, door de bergen. Was prachtig, alleen jammer dat onze buschauffeur drie verschillende flesjes met drank dronk de hele tijd door, was een beetje eng. Maargoed, uiteindelijk aangekomen op het busstation in El nido, hebben we een tuktuk genomen naar een betaalbaar resort. Kostte 20 euro met z'n tweeën maar het was er echt niet mooi dus de dag erop zijn we iets anders gaan zoeken. Omdat het toen we aankwamen donker was hadden we nog niet veel gezien van de omgeving maar nu we gingen lopen zagen we dat we omringd waren door bergen en rotsen, zo mooi. Na tien minuutjes lopen kwamen we bij het strand en de zee, dit was ook onbeschrijfelijk mooi. Vanaf het strand kon je allemaal eilandjes zien en het water was weer super helder. Natuurlijk waren al die resorts aan het strand niet te betalen dus we zijn maar gewoon een stukje gaan lopen en wezen ontbijten. Jerro is toen nog even wat verder gaan kijken naar een resort en hij had er een gevonden. Voor tien euro per nacht met z'n tweeën hadden we een prima kamertje voor ons twee met gedeelde badkamer (die we de helft van de tijd voor ons alleen hadden). En dat letterlijk aan het strand, hier hebben we dus de hele week geslapen. Is goed bevallen. Toen hebben we een scootertje gehuurd zodat we de boel een beetje konden gaan verkennen. Er scheen verderop een mooi strand te zijn. Na 2 uur rijden op de slechtste wegen ooit kwamen we aan bij een brug die over een deel van de zee liep waar we niet met de scooter overheen konden. Dus wij hebben de scooter geparkeerd en zijn daar even gaan kijken. Dat eilandje heeft geen voertuigen en na vijf minuten lopen kwamen we bij het strand. Er was haast niemand, alleen een paar Amerikanen die net weg gingen dus we hadden het hele strand voor ons alleen. Gek genoeg waren hier hele hoge golfen, was erg leuk. Hier zijn we een uurtje gebleven en toen weer verder gereden want volgens die Amerikanen was er een stukje verder nog een mooi strand. Toen we daar aankwamen was er weer helemaal niemand, kilometers lang strand met een prachtige zee voor ons alleen. Wij doken er meteen in want we hadden het super warm, maar opeens voelde we over ons hele lichaam geprik. Dus wij keken om ons en letterlijk overal zwommen kwallen haha. Eenmaal uit het water voelde we na een kwartiertje niks meer gelukkig. Toen zijn we maar snel terug gereden. De weg was zo slecht met allemaal losse stenen enzo en na een half uurtje gebeurde het: we hadden een lekke band. We moesten gaan lopen en dit Was echt een hel. Het was zo warm. Na tien minuten reed er een tuktukman langs, met een pomp! Wij helemaal blij maar na vijf minuten was de band weer leeg helaas. Dus we liepen weer verder. Na een half uur kwamen we langs een huisje waar Een vrouw woonde die ons ook wou helpen. Ze had een pomp maar dit werkte niks dus ze wou onze band gaan plakken. Ondertussen was haar hele gezin en aanhang erbij komen staan dus dat was gezellig haha. Scooterband plakken gaat precies hetzelfde als bij een fiets kwamen wij achter, jammer genoeg was het gat in de band te groot dus hij kon niet meer geplakt worden. Maar ons vrouwtje wou voor ons wel even een nieuwe band gaan kopen bij het tankstation verderop, zo aardig waren die mensen. Dus wij wachten en even later kwam ze terug, met band. En na een half uurtje waren we gered! Echt helden waren die mensen, we hebben ze maar drie euro gegeven geloof ik maar daar was ze blij mee. En wij konden weer verder en hebben het gehaald tot aan de plek waar we de scooter moesten inleveren, goed hè? Dat was de zaterdag. Zondag hebben we een Tour gedaan op een boot. Je hebt vier tours (A, B, C en D) en dan ga je island hoppen. Langs allemaal verschillende eilandjes en baaien dus met de boot. Voor tien euro pp hebben we eerst Tour A gedaan, je zit dan op een boot voor 24 mensen maar we zaten alleen met twee andere Filipijnse mensen dus dat was heel fijn. Erg aardig waren ze, wouden ook steeds met ons op de foto enzo haha. We gingen in totaal lamgs vijf eilanden. Was allemaal heel mooi, maar Super druk omdat iedereen dat natuurlijk wil doen. Dus dat was wel een beetje jammer. Verder hebben we wel goed kunnen snorkelen alleen waren er ook weer kwallen. Rond 13 uur kregen we lunch. Dit was echt super uitgebreid: vers vis, vlees, garnalen, mosselen, fruit en groenten en dat voor met z'n vieren. Was heeel erg lekker! Rond vier uur warem we weer terug. Toen hebben we in ons nieuwe stamcafé gekaard de rest van de avond. Er was nog wel wat gebeurd. Je kunt met de scooter over het zand rijden op het strand maar op een gegeven moment ga je dan omhoog en rijd je zegmaar op een weggetje boven de rotsen. Twee meter hoog en twee meter breed en er staat geen hek voor, heel gevraalijk dus. En je raad het al: het was donker en ineens hoorden we iemand vallen. Dus wij er meteen heen met onze first aid kidje. Het was een Amerikaanse vrouw ergens in de 20, met haar vriend maar die had op een andere scooter gereden. Haar pols was gebroken, waarschijnlijk haar ribben ook en ze had verder overal schaafwonden. Zowat alle mensen die daar woonden waren ook naar haar toe gerent en hadden de politie gebeld (ambulance doen ze hier niet aan geloof ik). Politie kon geen Engels en had geen flauw idee wat ie moest doen. Gelukkig was er wel een brancard gekomen dus daar was ze op gaan liggen (met moeite) en jerro heeft haar met drie anderen naar de auto gebracht die haar naar het ziekenhuis zou rijden. De brancard pastte er niet eens in, moest Er schuin in. Ik ben super benieuwd hoe het met haar gaat nu, ze voelde zich zo schuldig. Ze waren ons (vooral jerro) wel erg dankbaar. Dat was ook weer een avontuur. Maandag hebben we een kajak gehuurd en zijn we zelf naar paradise island gekajakt. De heenweg ging super, echt, wij zijn een topteam. We zijn naar allemaal verschillende stranden/baaitjes gevaren. Enige nadeel waren de kwallen. Verder was het prachtig, stranden voor ons zelf en weer mooi gesnorkeld. Toen de terugweg, ineens waren we geen topteam meer. We hadden stroom en wind tegen. Dus na vijf minuten wou ik niet meer. Maar ja toch door gezet en uiteindelijk zijn we teruggekomen. Misschien heeft jerro ietsje meer gepeddeld dan ik.. Dinsdag zijn we Tour C gaan doen (A en C waren het mooist zeiden ze vandaar). Nu zaten we met z'n 14en op de boot maar was wel gezellig. Weer werden we naar prachtige baaien gebracht, alleen weer erg druk. Vooral secret beach was heel mooi en niet heel druk. Savonds hebben we weer gekaard in het stamcafé. Woensdag hadden we een rustdagje: foto's op de iPad gezet en uitgezocht waar we donderdag heen wouden. Besloten dat we naar sabang wilden gaan. Hier heb je de underground river, een van de 7 natuurlijke wereldwonderen. Dus donderdag zijn we met het shuttle busje naar Puerto princesa gereden (hier moet je je permission halen zodat je in de underground river mag). Het was de meest verschrikkelijk rit uit mijn leven. We hadden geen beenruimte en na een uurtje was er een meid die de 10000 zakjes onderkotste, die ze niet heeft weggegooid. Ze stopte ook gewoon niet, telkens weer opnieuw. En het was geen zacht geluid ofzo, maar meer het gebrul van een leeuw. Verdere details bespaar ik jullie. Aangekomen in Puerto princesa hebben we geld opgenomen en de permission geregeld. Toen hebben we een goedkoop hotel gevonden en zijn we gaan slapen. Vrijdag stonden we vroeg op om de eerste bus naar Sabang te pakken. Onderin was geen plek meer, dus wij mochten gezellig op het dak tussen de bagage. Dit was eng, maar ook een leuke ervaring. Na drie uurtjes kwamen we aan in Sabang. Er kwam meteen een mannetje naar ons toe die een resort wist voor tien euro per nacht dus dat klonk wel goed. Eenmaal aangekomen was het nogal primitief: de muren liepen niet tot het plafond door dus er waren overal gaten waar insecten doorheen konden komen. De badkamer had een peuter wctje die je niet kon doorspoelen. Doortrekken doe je met een emmertje water. Oja de elektriciteit gaat pas aan om 18 uur savonds en om 22 uur gaat ie weer uit, ook prettig. We waren net van plan om te gaan slapen maar toen flitste er net een mega kakkerlak onder het bed door. We hebben hem niet meer gevonden maar ik heb toch geslapen, dapper hè? 'S nachts was het heel koud trouwens in ons 5 sterren hotel, apart want overdag is het super warm. Vandaag hebben we een nieuw resort gevonden voor dezelfde prijs, dat terwijl de omvang twee keer zo groot is en alle muren wel gewoon dicht zijn. En een normale badkamer. We hebben een scooter gehuurd en zijn naar een grot gereden die na een lange klim uitkwam bij een zippline. Dit was super leuk! Je krijgt dan zon tuigje, dan moet je gaan liggen en daar ga je dan. Roetsj naar beneden. 60 meter hoog. Ik stop er weer mee voor vandaag.
XXX